a4rce

Moje serce! Pałac znieważony przez tłum....

/Ch. Baudelaire/

########################################################

########################################################

########################################################

########################################################

########################################################

                                                                                                                 Karol

Treść wpisu zakwestionowana została przez cenzurę i odmówiono jego publikacji w całości. W uzasadnieniu do swej decyzji Jej Ekscelencja* (Eminencja? Emancypacja? Elokwencja?) wyjaśniła, iż od dawien dawna, wiadomym wszem i wobec, był jej jednoznacznie negatywny stosunek do egzystencjalno-abulicznych tekstów, utrzymanych w stylistyce  bardzo cierpiącego młodego Wertera, czytającego do poduszki Sartre`a.   Ze swą niechęcią do wszelakich oznak splinu, melancholii i pochodnych, nie kryła się Ona również przed Karolem. W odniesieniu do wymienionego wielokrotnie ponawiane ostrzeżenia nie doniosły, najwyraźniej, pożądanego skutku. Upór, z jakim Karol ponawia próby zamieszczenia na blogu swoich tekstów, pisanych w długie jesienne wieczory (...kiedy to deszcz o parapet, wiatr za oknem, okiennica o mur i samotność za jedyną towarzyszkę....) budzi respekt - czyżby Syzyf nie odszedł z tego świata bezpotomnie ? Jednak respekt, nawet jeśli zabarwiony nutką sympatii, nie mógł wpłynąć na zmianę decyzji podjętej przez Cenzorkę. Ona, w przeciwieństwie to Karola, nie ma żadnych sentymentów....

*w tej roli – bynajmniej nie debiutujące, 2leweręce

Wyborco, do urny wal !

Tak trzeba wyborco, tak trzeba !

Alojzy przychyli Ci nieba !

Wyborco, dlaczego łza,

Tak często się kręci w Twym oku ?

Mroczko nadzieję Ci da !

On duszy Twej przywróci spokój!

Wyborco.....

A po wyborach za stołem

bogatym Ty i Twa dziatwa

pomyślcie z czołem wesołem

że dobry czas dla Was nastał !

Wyborco, do urny wal !

Tak trzeba wyborco, tak trzeba !

Alojzy przychyli Ci nieba !

Jestem zwykłym człowiekiem jak Wy, dlatego najlepiej rozumiem Wasze potrzeby ! Chciałbym przybliżyć Wam moją sylwetkę zwykłego człowieka, bliskiego problemom tej wspaniałej rolniczej gminy i jej mieszkańców, w których drzemie tak ogromny potencjał ! Jako reżyser i równocześnie wykładowca w katedrze Resublimacji Stereostratygraficznej i Multipleksyfikacji Społecznej na co dzień zajmuję się tymi samymi sprawami, którymi żyje każdy z synów i każda z córek Ziemi Blogowickiej. Pochylam się z troską nad ich bolączkami i szukam rozwiązań, które pozwoliłyby lepiej wykorzystać możliwości ukryte w mieszkańcach tej niezwykłej gminy. Gminy innej, niż wszystkie !

Ci z was, którzy mnie znają wiedzą, że nie jestem politykiem. Jestem menadżerem ! Powiem więcej: jestem menadżerem - inżynierem ! Moje pionierskie zastosowanie ruchomych dekoracji i zespołu zapadni w oklaskiwanych w remizach i salach gimnastycznych całego województwa inscenizacjach zapewniły mojemu zespołowi teatralnemu wypłatę zaległych gaży a mnie poczucie osobistego spełnienia. I tym poczuciem chcę się dziś podzielić z Wami, drodzy obywatele tego urokliwego zakątka Polski!

Kiedy zostanę wójtem, wprowadzę szereg reform, które uruchomią pokłady przedsiębiorczości, tkwiące w członkach Naszej Wspólnoty! A oto, czego zamierzam tego dokonać:

1. Sprowadzę do Naszej Gminy zagranicznych inwestorów, którzy zapewnią Wam nowe miejsca pracy,

2. Powstrzymam wyprzedawanie Naszej Gminnej Ziemi obcym,

3. Doprowadzę do rozwoju ekologicznie czystego rolnictwa i agroturystyki,

4. Postawię na rozwój niesłusznie lekceważonego przez poprzednie władze gminy przemysłu hutniczego i chemicznego,

6.Wybuduję kanalizację,

7. Wprowadzę damsko-męskie patrole policyjne.

                                                                        Alojzy Mroczko

(...)

- Jeszcze raz to samo! Dla ciebie też? Dwa razy! Coraz trudniej to znoszę.  Nie. Niestety. Ciche dni byłyby wybawieniem, które nie zostało mi dane. Mam fatalną karmę. Zaczynam podejrzewać, że w poprzednim wcieleniu byłem prawnikiem. O czym? Zwykle o niczym. Zresztą określanie tego mianem dialogu byłoby nadużyciem, to raczej dwa równoległe monologi. „Kochanie, myślisz czasami o naszym ślubie? .... No powiedz coś..... Karol!! Ty się nie chcesz ze mną ożenić!! Od początku nie chciałeś, nic dla ciebie nie znaczę!!! Ta ruda małpa ....”        „Kasiu, nigdy nie powiedziałem, że nie chcę wziąć z Tobą ślubu, po prostu wolałbym być w tym czasie w innym miejscu” . Gdyby chociaż poczuła się urażona, ale nie, spytała, czy to znaczy, że mam już coś zaplanowane na ten dzień i że oczywiście moglibyśmy przesunąć termin.... Kelner, jeszcze raz to samo! Zazdroszczę ci. Nawet jeśli czasami dręczy cię tymi idiotycznymi pytaniami możesz puścić je mimo uszu. Krótka wypowiedź raz do roku na Wigilię, aby tradycji stało się zadość, to jedyna werbalna aktywność jakiej się od ciebie oczekuje, a potem spokój.... 365 dni świętego spokoju, błogosławionego milczenia..... Nigdy nie powiedziałeś jej co naprawdę o niej myślisz? No tak, to zrozumiałe. Nie miałaby skrupułów z wystawieniem Cię za drzwi. Żadnych sentymentów..... Czasami myślę, jak by to było gdyby wtedy udało nam się zrealizować  plan. Martwa Kasia, milcząca Kasia, myślę, że wtedy byłbym nawet w stanie trochę ją polubić...

- Sory, że ci przerwę Karol, ale czy w ramach sublimacji swoich negatywnym emocji mógłbyś dać w mordę tej babie, która mówi do mnie „kici kici”? Wiesz jak tego nie znoszę.